Euskadi Irratian bertsolaritzari buruzko irratsaioa gidatzen aritu zen iaz arte Xabier Sukia (Orio, Gipuzkoa, 1976). Maddalen Arzallusek (Donibane Lohizune, Lapurdi, 1990) Gure kasa saioan ekin zion telebistako bideari; kritika umoretsuz betetako bertsioak egiten jarraitzen du Gaztean.
Ez da oso ohikoa magazin baten aurkezleak bertsotan hastea.
MADDALEN ARZALLUS: Ez, ez da batere ohikoa, baina gure profila hori da. Hasieratik argi genuen bertsoak zati txiki bat izan behar zuela programan.
XABIER SUKIA: Aurkezpeneko bertsoa jolas gisa planteatzen dugu, bertsolaritzari traiziorik egin gabe. Ondo pasatzen dugu egiten. Zortziko txikiko 78 doinu erabili ditugu, eta orain aldatu egin dugu jokoa.
Xabier, nolako aldaketa da zuretzat irratitik telebistarako jauzia?
X.S.: Errusiar mendi batean sartu naizen sentsazioa daukat. Gustura nabil, emozio handikoa izaten ari da, eta bere gorabeherak ditu. Irratian ikasi dut kazetaritza eta esataritza zer diren. Abentura batean hasi naiz orain.
Maddalen, zuretzat ere ez da gauza bera saio bateko atala egitea edo arratsaldero bi orduz aurkezle aritzea, ezta?
M.A.: Ez, ez da gauza bera. Ez naiz hutsetik abiatu, baina zenbait gauzatan, bai. Telebistaren truko batzuk hartuak neuzkan, eta horrek asko laguntzen dit. Baina beste ardura bat sentitzen dut egun saioan gertatzen denaren gainean. Beste pisu bat da.
Lasaitasuna ematen diozue batek besteari?
M.A.: Bai, niri Xabierrek lasaitasuna ematen dit.
X.S.: Niri ere bai Maddalenek; oso-oso langilea da. Lanerako gogoa eragiten dizu horrek: tentsio ona eragiten dit Maddalenek.
Nolakoa da zuentzat laneko egun bat?
Elkarrizketa irakurtzen jarraitzeko, egin klik hemen.
KARKARAk Xabier Sukiarekin eta Maddalen Arzallusekin egindako bideo elkarrizketa ikusteko, egin klik hemen.
